Συνέντευξη των David Lynch & Γιώτη Κιουρτσόγλου στο Λίντο

Thursday 24 March 2016

Συνέντευξη των David Lynch & Γιώτη Κιουρτσόγλου στο Λίντο

Επιμέλεια: Γωγώ Δημοπούλου

Γ.Δ.: Τι ήταν αυτό που σας κράτησε στην Ελλάδα κ. David Lynch;

David Lynch: Μεγάλωσα στην Καλιφόρνια και περίπου στην ηλικία των 20 έφυγα για να ζήσω εμπειρίες εκτός Αμερικής. Άφησα κάποια πράγματα πίσω και αποφάσισα να ταξιδέψω σε διάφορες χώρες, κυρίως στην Ευρώπη, μη γνωρίζοντας πού θα καταλήξω ή για πόσο χρονικό διάστημα. Δεν αποφάσισα ποτέ ότι θα μείνω στην Ελλάδα, απλώς ξεκινώντας το ταξίδι μου είχα στο μυαλό μου ότι θα μείνω σε έναν τόπο για όσο καιρό νιώθω μέσα μου ότι πρέπει να μείνω. Όταν ήρθα στην Ελλάδα ένιωθα έντονα μία ταύτιση εσωτερική που ήταν αυτό που έψαχνα, δηλαδή κάτι οικείο, κάτι πιο άμεσο, ανθρώπινο και απλό. Παρόλο που κάνω πολλές απόπειρες αλλαγής, δε μου αρέσει ο “βομβαρδισμός” πληροφοριών. Γενικά είμαι απλός άνθρωπος.

Γ.Δ.: Σε τι πιστεύετε υστερεί η ελληνική δισκογραφία;

David Lynch: Δυστυχώς, στην Ελλάδα ισχύει αυτό που λέμε “ό,τι δηλώσεις είσαι”. Υπερισχύει το τι φαίνεται πως είναι κανείς και όχι το τι είναι. Πέρα από άλλους τομείς, αυτό ισχύει και στη δισκογραφία. Λείπει ο αληθινός επαγγελματισμός με την πραγματική του έννοια και η υπευθυνότητα απέναντι σε αυτό το χώρο αλλά και απέναντι στον εαυτό μας. Δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει ταλέντο, καλοί μουσικοί, καλές φωνές. Είναι προτιμότερο κατά τη γνώμη μου να δηλώνεις λιγότερο από ό,τι είσαι, παρά περισσότερο.

Γ.Δ.: Ποιες συνεργασίες έχετε ξεχωρίσει μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια της μουσικής σας πορείας;

David Lynch: Είναι πολλές και ευτυχώς που ξεχωρίζω πολλές. Θα αναφερθώ πιο γενικά. Όπου διακρίνω ότι υπάρχουν άνθρωποι στο χώρο της μουσικής με αλήθεια και ταπεινότητα που εμβαθύνουν περισσότερο- όχι με την έννοια του “κουλτουριάρικου”, αλλά όταν για παράδειγμα περνάνε από όλα τα επίπεδα συναισθημάτων και τις φάσεις, όπως το να νιώθεις ηττημένος, αδύναμος, ελεύθερος- τότε νιώθω ότι υπάρχει ειλικρίνεια και ουσία. Δυστυχώς αρκετοί τραγουδιστές έχουν μία τάση να ασχολούνται περισσότερο με την εμφάνιση και με τη δόξα, παρά με το ίδιο το αντικείμενο, οπότε αυτές τις συνεργασίες δεν τις ξεχωρίζω.

Γ.Δ.: Κύριε Γιώτη Κιουρτσόγλου έχετε συμμετάσχει σε πολλά φεστιβάλ του εξωτερικού. Παρόμοια φεστιβάλ που διοργανώνονται στην Ελλάδα, έχουν κάνει βήματα πιστεύετε;

Γιώτης Κιουρτσόγλου: Η Ελλάδα έχει κάνει τεράστια βήματα. Θυμάμαι ότι από τα πρώτα τζαζ φεστιβάλ που υπήρχαν ήταν αυτό της Θεσσαλονίκης που ήταν διεθνές και της Πάτρας. Από εκεί και πέρα έχει γίνει ένα τεράστιο άλμα στα φεστιβάλ. Ακόμη και πολλά νησιά κάνουν τα δικά τους φεστιβάλ και μάλιστα είναι και περιζήτητα. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι είναι δύσκολο να παραμείνουν στο χρόνο, γιατί δεν επιδοτούνται από πουθενά. Όταν δε μπορούν να στηριχθούν οικονομικά, τότε είναι δύσκολο να φέρνουν και μουσικούς άλλων χωρών. Στα φεστιβάλ του εξωτερικού υπάρχουν οι σπόνσορες που πληρώνουν το καλλιτεχνικό κομμάτι και τα έσοδα των εισιτηρίων πηγαίνουν στους ανθρώπους που τα διοργανώνουν. Παρά τη δυσκολία αυτή, δεν έχουμε να ζηλέψουμε κάτι. Η μόνη μου ευχή είναι να συνεχίσουν να υπάρχουν αυτά τα φεστιβάλ, γιατί έχουν γίνει πολλές προσπάθειες και με μεγάλη ανταπόκριση και αγάπη από τον κόσμο.

Γ.Δ.: Εμφανιστήκατε στη “Jazz & World” σκηνή του φεστιβάλ “Μικρό Παρίσι των Αθηνών”. Πείτε μας λίγα λόγια για την εμπειρία σας αυτή.

Γιώτης Κιουρτσόγλου: Είναι εξαιρετική η προσπάθεια των παιδιών και μου άρεσε γιατί μου θύμισε λίγο τα ξένα φεστιβάλ. Πέρα από την πολύ καλή διοργάνωση, ο χώρος που έπαιξα ήταν ιστορικός. Ήταν το μαγαζί από την ταινία “Ο μπακαλόγατος”. Θαρρώ ότι αυτή η προσπάθεια πρέπει να συνεχιστεί.

Γ.Δ.: Οι Human Touch ως συγκρότημα μετράνε πολλά χρόνια. Σε τι οφείλεται αυτό;

David Lynch: Ταιριάζουμε και τελικά όπως φαίνεται έχουμε μεγαλώσει μαζί μουσικά. Υπήρχε από την αρχή σεβασμός. Είχαμε συναντηθεί σε δουλειές που δεν ήταν δικές μας και βλέπαμε πως πάντα αυτό το trio “κολλούσε”. Σκεφτήκαμε λοιπόν πως μπορούμε οι τρεις μας να πάμε όπου θέλουμε τελικά. Όταν αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε ως Human Touch, με ένα trio δικό μας, νιώσαμε ότι δεθήκαμε περισσότερο. Παίζαμε στο “Αλάβαστρον” στην Αθήνα μία φορά την εβδομάδα επί 7 χρόνια, πράγμα το οποίο μας έδινε τη δυναντότητα να πειραματιζόμαστε συχνά και έτσι αποκτήσαμε και εμπιστοσύνη μεταξύ μας. Είδαμε πως δεν πέφτει η μπάλα κάτω και πάντα κάποιος θα την πιάσει. Αυτή η εμπιστοσύνη είναι που μπορεί να κάνει ένα γκρουπ να μείνει μαζί τελικά. Επίσης είναι σημαντικό ότι δεν παίζουμε τα ίδια με τον ίδιο τρόπο κάθε φορά. Θέλουμε να ρισκάρουμε κι ας γίνουν κάποια λάθη παραπάνω καμιά φορά. Μία σχέση για να κρατήσει χρόνια, θέλει και τη φρεσκάδα της.

Γιώτης Κιουρτσόγλου: Ο σεβασμός που έχουμε μεταξύ μας είναι το βασικό στοιχείο. Νομίζω πως έχει παραμείνει και ο θαυμασμός μεταξύ μας. Θαυμάζω τον Σταύρο και τον David για τη μουσικότητά τους. Μετά από όλα αυτά νιώθω ότι συνεχίζω να μαθαίνω. Τα γκρουπ είναι μία παρέα ανθρώπων που θυμίζει λίγο τον γάμο. Για να μείνει στο χρόνο περνάνε τριβές, βγαίνουν οι εγωισμοί, αλλά από ένα σημείο και μετά έρχεται η μέθεξη και αρχίζοντας να μαθαίνεις τον άλλο καλύτερα, αρχίζεις να σέβεσαι τον ίδιο αλλά και τον χώρο του. Είναι σαν να έχει γίνει η διαρρύθμιση στο διαμέρισμα και έχουν βρει όλοι τη θέση τους. Μέσα στην πορεία των 19-20 χρόνων έχει δημιουργηθεί εμπιστοσύνη μεταξύ μας. Η εμπιστοσύνη είναι ένα σημαντικό στοιχείο, το οποίο σε κάνει να αφήνεσαι να οδηγηθείς σε μουσικά μέρη που δε γνωρίζεις. Με όλα αυτά τα συστατικά έχει παραμείνει δυνατή σε όλα αυτά τα χρόνια και η συνεργασία, αλλά και η φιλία μας.

Γ.Δ.: Ο αυτοσχεδιασμός είναι σημαντικό κομμάτι των ζωντανών εμφανίσεών σας με τους Human Touch. Πόσο εύκολο όμως είναι να αυτοσχεδιάσετε με έναν νέο συνεργάτη στη σκηνή;

David Lynch: Επειδή ένα μεγάλο κομμάτι της jazz βασίζεται στον αυτοσχεδιασμό, καλλιεργούμε κώδικες μεταξύ μας οι μουσικοί. Ο αυτοσχεδιασμός είναι μία διεθνής γλώσσα όπου οι μουσικοί γνωρίζουν από αρμονία και μπορούν να συνεννοούνται μεταξύ τους. Οπότε, το να είσαι με έναν νέο συνεργάτη στη σκηνή, αρκεί και εκείνος να έχει τις γνώσεις, τους κοινούς κώδικες και να έχει καλλιεργήσει τη δυνατότητα του να ακούει και να αντιδρά μουσικά με το ένστικτο. Δε θα πρέπει να λειτουργεί εγωιστικά, δηλαδή να μην έχει την ανασφάλεια να φανεί καλύτερος από τον συνεργάτη του. Πάντα όμως είναι σημαντικό η αισθητική του ενός να ταιριάζει με την αισθητική του άλλου. Όταν υπάρχουν όλα αυτά, ο αυτοσχεδιασμός γίνεται εύκολα και η μουσική έκφραση αβίαστα.

Γιώτης Κιουρτσόγλου: Ο αυτοσχεδιασμός είναι μια μεγάλη κουβέντα. Στη τζαζ δεν υπάρχει μόνο το atonal ή το abstract. Ο αυτοσχεδιασμός καταλαμβάνει μεγάλο μέρος της τζαζ. Υπάρχει ο αυτοσχεδιασμός του “δε γνωρίζω κάτι και αυτοσχεδιάζω”, ο προσχεδιασμένος αυτοσχεδιασμός, ο αυτοσχεδιασμός με φόρμα. Το κομμάτι που θαυμάζω είναι ο πειθαρχημένος αυτοσχεδιασμός, ο οποίος έρχεται από το κομμάτι της γνώσης. Έχεις πρώτα μάθει καλά ένα πράγμα και μετά “σπας” τον κανόνα. Η μουσική είναι ένα άλλο format γλώσσας, το οποίο έχει κανόνες. Δηλαδή χρειάζεσαι το χώρο σου να μιλήσεις, θα πρέπει να δίνεις χώρο στον άλλο για να σου μιλήσει και να τον ακούσεις, να συνυπάρξεις με τον άλλο, να κατανοήσεις με τις κεραίες σου τι είναι αυτό που θέλει.

Γ.Δ.: Τι να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον, αλλά και ποια τα επόμενα σχέδια των Human Touch;

David Lynch: Είμαστε λίγο περίεργοι με τα σχέδια. Δεν ξέρουμε τι μπορούμε να περιμένουμε. Θα θέλαμε όλο και περισσότερο να έχουμε έναν άνθρωπο που να μας αντιπροσωπεύει στο εξωτερικό για να μπορούμε να κάνουμε μεγαλύτερες περιοδείες και πιο συχνά. Φυσικά, ο καθένας μας ξεχωριστά γράφει, αλλά και ως Human Touch είμαστε κάπου στη μέση μιας ηχογράφησης. Επίσης, αυτή την περίοδο κάνουμε μία περιοδεία στην Ελλάδα, η οποία ξεκινάει σήμερα και θα ακολουθήσουν 15 πόλεις περίπου μέχρι το τέλος της περιοδείας.

Γιώτης Κιουρτσόγλου: Έρχεται η στιγμή τώρα, που κάποια ώριμα πράγματα θα βγουν προς τα έξω. Ετοιμάζω κάποια δικά μου κομμάτια, αλλά και ως Human Touch έχουμε ήδη υλικό για δύο δίσκους. Το πιο σημαντικό είναι η παρουσία σου, να παίζεις δηλαδή συνεχώς, πράγμα το οποίο γεννά και καινούρια πράγματα.